Konu Görünümü | Doğrusal Görünüm

**besim bayindir** · 14/05/2014, 01:12 PM

Değerli Arkadaşlarım bana yardımcı olan Çelik F kardeşimi yazmayı unuttum onunda Hakkı ödenmez ayrıca Büyük Üstad M.Ali Sade de Ford kamyon için üşenmeyip koskoca el kitabının fotokopisini kitap gibi hazırlayıp göndermesi büyük incelikti Minnettarım Saygılar

**M.Ali Sade** · 24/08/2014, 04:41 PM

Yine birazcık eskilere gidelim.

İşte Ordu'da bir tamirhane.İçeride bir Austin dizel kamyon,yan tarafta da bir 59 Chevrolet."Dizel olduğunu nereden bildin,resim mazot mu kokuyor?" diyebilirsiniz.Kamyonun ön panjurunda küçük bir plaket var.Bu plaket dizellerde olur ve üzerinde "BMC Diesel" yazardı.

Gelmişler,arızaları tespit edilmiş ve tedavilerine başlanmış.Arıza nasıl tespit edilmiş peki? Laptopu alıp soketi mi takmışlar? Bilgisayarın demesine göre yepyeni parçaları söküp yerine daha pahalı olanlarını mı takmaya çalışıyorlar?

Tabii ki hayır.Usta önce şikayeti dinlemiş, gerekli yerlere bakmış, belki kısa da bir tur atıp gelmiş ve kararını vermiş.

Bu ara yan taraftaki dükkanın çırağı gelmiş."Usta, ustam 5/8 yıldız istiyor,bizimkinin ağızı dün kırıldı da."."Al ama çabuk getir,görüyorsun işimiz var"."Adem,yan tarafa git de sor bakalım, sübap çektirme boşta mı?" "Ustaa,ustam gres pompanızı istiyor,hemen vereceğiz".Bu alış-veriş yıllarca böyle sürüp gitmiştir.

5/8 yıldız konusuna evvelce değinmiştik.Amerikan arabalarında civata somunlar metrik yani milimetrik değil inç üzerineydi.SAE (Society of American Engineers) nin standartlarına uygundu.Halbuki şimdiki milimetrik sistemle düşününce bir tarafı 5,diğer tarafı 8 mm. anahtar olmaz.Ustalar bu inç üzerine olan sistemi milimetrik civatalarda da kullanmayı becerirlerdi.Zaten hep anlatıyoruz,usta bir somunu görünce onun kaç mm.olduğunu bilen insandır.

Bu tamirhanelerde zemin çoğunlukla topraktır.Hasbelkader beton olanları varsa bile o yıllarda toprak ve çamurdan geçilmeyen yollarda çalışan araçların getirdiği döküntüler,yerlere dökülen yağ,mazot ve diğer mayilerle karışıverince kahverengi ve kehribar gibi parıldayan bir zemin oluşuverir.

Yatma tahtaları,oturmak için küçük kürsüler,motor ve ön takım sehpaları,yağ almak için tavalar hep ortalıktadır.Yanık yağ sobaları kışın bu atelyelerin en sevilen malzemesi ve vazgeçilmez aksesuarıdır.

Derme çatma kazılmış yağlama kanalları,tavana uyduruktan bağlanmış zincirli ceraskallar bu atelyelerin en bilindik özellikleridir.

Başa dönecek olursak - bu bölümü bilgisayar çağı gençleri için yazıyorum- Smile

bu ustalar hem zehir gibi kafası çalışan ve bu zekalarını beden gücü ve tecrübeleri ile birleştirerek yoktan var eden insanlardı.Çünkü bu resmin çekildiği yıllarda her ne kadar tekerlekli araç sayılarında artış yaşanıyor olsa da çok felaket yokluk vardı.Yedek parça yoktu.Olanı pahalıydı.Parça olsa bile kamyoncunun alacak parası yoktu.Mutlaka her şeyin önce oluruna bakılır,onarımla idare etmesi sağlanırdı.İşte bu yokluk yıllarında en büyük rol tamircilerindi.

Şimdi eski tamirciler yok.İşin kötüsü bu yeni 4+4+4 eğitim sistemleriyle okullar mecburi olunca çıraklıktan yetişebilecek usta da yok.Belki meslek liseleri bu boşluğu dolduracak.

Tamirhaneler için çok şey yazılır,çok şeyler anlatılabilir.Ben de farkındayım,hep daldan dala atladım ama idare edin. Smile

Ne bilelim,hayırlısı inşallah.

**Olgay Sadak** · 25/12/2014, 01:06 AM

1988 Senesinde Demirkapı civarında çektiğim bu fotoğraftaki Austin, şimdi kimbilir nerelerdedir. Teknik olarak Austin üzerine fazla bilgim olmadığı için yorumu başkalarına bırakıyorum.