"Hey gidi günler" diye anılan günler, elbette kişiden kişiye farklılık gösterebilir. Ancak benim gözlemim, genelde o ilk gençlik günlerinin böyle anıldığı yönünde. Hadi genelleme yapmayalım, en azından benim için böyle...

1991 senesi, üniversiteyi kazanıp Safranbolu'daki baba ocağından "babamın tabiriyle" yuvadan uçma zamanı... Aile, arkadaşlar, akrabalar geride kalırken; Safranbolu - Ankara arasındaki o 250 kilometrelik yol ne de büyümüştü gözümde...

O gün bugündür Ankara'dayım. Uçuş o uçuş yani. Ama Safranbolu'mdan da hiç kopmadım. Elbette her şey değişti; çoğu arkadaşlığın yerinde yeller esiyor; ama memleket başka.

1991'de ve onu izleyen yıllarda da böyleydi. Ankara Safranbolu yolunu az eskitmedim. Karabük Güven'in V8'leri ve Karabük Ulusoy'un Maraton'ları... Karabük Ulusoy'un işletmecisi Yusuf Abi (Ulusoy) eniştemizin oğlu, uzaktan akraba. Babam derdi ki "oğlum Ulusoy'la git, ayıp olur." Yahu iyi de baba, Maraton'dan sıtkım sıyrılmış. 3-4 yıldır Safranbolu caddelerinde fısır fısır fısırdayan körükleri ve gümbür gümbür gürleyen motoruyla -o zamanlar gözümüze apartman gibi görünen- o V8'lerle seyahat etmek istiyorum ben. Güven'in otobüslerinin geneli V8; Ulusoy ise V8'leri hep daha revaçta olan İstanbul hattında kullanıyor...

Neyse, babamı da üzmeyelim diye Maraton'la giderdim Ankara'ya; V8'le dönerdim. Ama hep 3 numarada! AŞOT'tan Hipodrum Caddesi'ne inerken O303'ün o kafa sallayışı dün gibi gözümün önünde. Hey gidi, ne günlerdi... O yüzden benim efsanem O303'tür o günden beri.

Makaslı O302 ve O302S'ten sonra körükleriyle, yüksekliğiyle peronda duruşu ve yolu kaptanın kafasını görmeden izleyebilmekle, beni sitenin önünde indirdikten sonra (o yıllarda otobüsler Safranbolu sokaklarını arşınlayıp yolcularını evlerine dağıtırlardı) kaptan gaza yüklendiğinde mest eden o kükremesiyle O303 bambaşkadır benim gözümde. Öyle ki 4 metrelik Travego bile küçük görünür gözüme.

Gözünü sevdiğim V8'i... Şurada Konya Yolu'nda (Gölbaşı'ndan çıktıktan sonra Konya tarafında) bir ikinci el otobüs garajında sarı kırmızı çatal bıçaklısı 1 sene yattı, daha yeni satıldı. Her sabah işe gelirken, her akşam eve dönerken bir selam verdim ona. 20-25 bin TL idi fiyatı. Ah dedim, mümkün olsaydı; alıp çekeceksin bir yere. Canın çektikçe binip gezeceksin. Tabi yok böyle bir dünya, yapamadım. Hayırlısı bakalım...

Yanlışım yoksa 1991! Otomarsan, Manheim'ın tüm engelleme çabalarına karşın, Avrupa Otobüs Fuarı'nda MErcedes standındaki yerini alır: Otomarsan Transfer... Fuardaki otobüs, özel jetlerle süslenmiş bildiğiniz O303 V8'dir aslında. Ancak MB Almanya, O303 adının kullanılmasına izin vermez ve bizim O303, Transfer adı ile sergilenir.

İsviçre'liler otobüsü beğenirler. Bir miktar sipariş edeceklerdir. Ancak bazı "ön koşulları" vardır. İsviçre'lilerin talepleri ile geliştirilen V8, O303 EUROPA adı ile Türkiye'de de yollara çıkar. Nelerin değiştiğini üstadlar benden çok daha iyi bilirler. Benim hatırladıklarım çift camlı yan pencereler, yekpare ön cam, sulu kalorifer, kapı üstü pencerelerin kapatılması gibi göz önündeki farklılıklar. Diğer farkları bilenler listeler...

Velhasıl, O303 Europa (Mercedes Transfer), Otomarsan'ın Batı Avrupa'ya ilk ihracatı olarak tarihe geçer! Ve V8'in araladığı bu kapı, O303 Europa'yı izleyen ve kısa süre bantta kaldığı için "efsane" olamayan "efsane" O304 tarafından iyice açılır. O304, Türklerin de modern bir otobüs üretebileceklerinin kanıtı olur. Ve onu "modern" otobüs O403 Tourismo izler. O403, tüm Avrupa'ya Türkiye'den gider. O403'ün başarısı, nihayet 2005'te Mercedes'in amiral gemisi Travego'nun da tüm Avrupa için sadece Türkiye'de üretilmesi ile zirveye ulaşacaktır. Sözün özü, Otomarsan O302'nin ilk yıllarından beri Ortadoğu ve Afrika'ya ihracak yapıyordu; ancak Avrupa tarafında her şey, havaalanından otellere yolcu transferi için İsviçre tarafından satın alınan ve çok memnun kalınan V8 ile başladı...

Bu pembe güzellik, Safranbolu'nun ilk Europa'sıydı! Bunu ilk gördüğümde seferden gelip yolcularını dağıtmış, Aslanlar'dan Kıranköy'e doğru salına salına iniyordu. Yüzdükkanlar'daydım... Durup seyrettim.

Karabük Ulusoy, bu gelin gibi otobüsü Ankara yoluna verir mi; elbette ki İstanbul'a çalışırdı. Bazen aynı saat çıkışlı Ankara-İstanbul seferlerinde denk gelir, Safranbolu'dan Karabük'e kadar 10 km sefasını sürerdim. Karabük'te bundan inip, Maraton'a geçerdim...

Not: Fotoğraf alıntıdır. Kendisine bir türlü ulaşamadığım ve Karabük'lü olduğunu tahmin ettiğim Alaattin Bey'e saygılarımla...

K113'te sanırım geçici plaka var. Buda sıfır km olduğunu gösteriyor. 303 te ise o zamanın aksesuarlarından biri var. Sol ayna üzerinde ki sarı uyarı lambası. Bunlar Maratonlarda da kullanılırdı. Sağ ya da sol aynaya takılır ve peronda hareket saatini beklerken yanarlardı. O aksesuarda tarih oldu.

Perspektifsizde fotoğraf çok güzel.

Saygılar..

1996 yılında Hoşdere fabrikasında üretilen ve Şampiyon Hersekli'nin satın aldığı, daha sonra Altur Turizm'in İstanbul'da servis aracı olarak kullandığı O 303 Europa en son Kayseri' de görüldü.Satılığa çıkmış.

https://www.sahibinden.com/ilan/vasita-t...3458/detay