Konu Görünümü | Doğrusal Görünüm

**M.Ali Sade** · 22/10/2012, 09:19 AM

Sami Ertaga demiş ki;

Alıntı: 1980li yılların başlarında bir ara Hacca, İstanbul'dan belediye otobüslerinin de gönderildiğini duymuştum. Doğru mu acaba?

1980'li yılların sonunda Aksaray'da bir büro açılır.Bu bürodan hacca kayıtlar alınır.Ama diyelim ki o yıl hac için Diyanet ve diğer bürolar 5000 TL. topluyorlarsa bunlar 4500 TL. toplarlar.Ucuz da olunca neredeyse iki otobüslük de müşterileri olur.

Gel zaman, git zaman gitme vakti gelir,çatar.Hacılara ertesi sabah Yenikapı'da olmaları tembihlenir.Sabah saat 06:00 hareket saati olarak belirlenir.Malum yol uzundur,bir an evvel yola koyulmak gerekir.

Hacılar işi garantiye almak için sabah namazını kılınca erkenden Yenikapı'ya gelirler.Saat 06:00 gibi de iki tane halk otobüsü ufukta görünür.Hacılar itiraz ederler,"bu otobüse mi biz onca parayı verdik" derler.Yazıhaneci hemen onları yatıştırır."Asıl arabalarımız klimalı V8,şehir içine giriş yasak olduğu için bunlara bineceksiniz.Karşıda otobüs değişecek" der.

Ne yapsınlar,biner yola çıkarlar.Kadıköy'e geçerler biraz giderler ama V8 falan yoktur.Bostancı kavşağı geçilir,Gebze geçilir.Temmuz sıcağı bastırmaya başlar.Halk otobüsü hamam gibi olur.Hacılar söylenmeye başlarlar.Otobüste onca tepki olmasına rağmen şoförler sağır ve dilsiz kesilir.Cevap bile vermezler.

Eski İzmit otogarı önünde artık film kopar.İnsanlar hac sabrını dahi unutarak şoförlere yüklenirler.Her iki şoför de ağız birliği yapmışcasına "o zaman biz sizi burada indirelim.Gidip otobüs bulup gelelim" derler.Hacılar eşyalarını alıp garajda iner.Halk otobüsleri de gider.Öğle olur,ikindi olur gelen giden olmaz.Aksaray'daki büro da telefonlara cevap vermez.Onlar da çaresiz,polise giderler.

Kendilerini oraya getiren otobüslerin plakalarını,büronun telefonlarını verirler.Otobüslerin plakaları trafikten çekilmiş iki adet mobilete ait çıkar.

Koşturup İstanbul'a Aksaray'a giderler.Bürodaki tabela sökülmüş,masa sandalye ve hac için verdikleri paralar dahil herşey uçup gitmiştir.

Not:Yaşanmış bir olaydır.Daha sonra dolandırıcılar yakalanmıştı ama ne fayda.

**Fatih Kocaoglu** · 19/01/2013, 01:45 AM

Yıldızımla Ya Nasip Diyeceğim…

Türkiye’den kutsal topraklara otobüslerle kafile halinde, Harem sahilinden ya da Üsküdar meydanında hacı adaylarını uğurlarken çocuk olmak sanırım bambaşka bir duyguydu benim çocukluğumda.İlk olarak Babam’ın devlet görevlisi ve kafile başkanı olarak 1987-2 ve ardından onları takip eden numaralı kafilenin şimdilerde İstanbul altunizade de bulunan büyük capitol alış veriş merkezinin olduğu alandan hac’ca uğurlamamız geliyordu aklıma.

1980’li yıllarda sonrasındaki yıllarda Hac farizasını yerine getirmek isteyenlerin çoğu karayoluyla hac’ca gitmişlerdir.Ağırlıkla çöl yollarının en dayanıklı araçları şöförler için 0302-Mercedes Benz ve diğer üretmiş olduğu otobüslerdi,bu kutsal ama bir yandan da tatlı çileli olan yola gidecek şöförler bakımlarını yapmış arabalarının çekişinin geri dönüş yolunda yüklerinin fazla olmasıyla motorlarının daha güçlü olması için,kendi ustalıklarıyla 302’nin kolay motorlarına piston çakarlardı hatta birbirlerine dalga geçerek bir diğeri diğerinden eksik olsa da otobüslerine güvenerek teknik olarak bilgi sorarlardı.

- ‘’Hacı Emin grank kaç senin araba da ?...’’

- Arabası orta vasat motora sahip olan Hacı Emin‘’ 50 Ulan Şarapçı Naim Yarım Motor Bitik Değil Kral Gibi Gider Gelir Ne Olacak ?...’’ derdi ve ardından ‘’Senin ki kaç ulan onu de…’’

-‘’Ben seninle yarışamam benim ki si bitmiş 75 ama kutsal görev tevekküllüyüz yıldızımla ya nasip diyeceğim’’

Ve Hacı Emin arkadaşına korkma yollarda gezici servisler varmış diyorlar ajanslar söyledi su koy verirsek imdadımıza yetişecekmiş diyerek teselli ediyordu.

Her yerde tatlı bir heyecan vardı,beyaz giyimli orta yaşlı teyzeler,krem elbiseli göğsünde türk bayraklı olan orta yaşlı amcalar,sigaraları sol dudağında külüyle yanan elleri cebinde,talimat alacağı din görevlilerini bekleyen şöförler ‘’amca unutma dönüşte bana oyuncak getir’’ diyen çocuklar,ve her şeyiyle bir gelin gibi,hac yolculuğu için süslenmeye başlayan Mercedes O 302’ler.

Din görevlileri ellerindeki resmi belgelerde plakası yazılı olan araçlara yolcularından önce kafile numarasını bildiriyor ve o otobüslerin şöförlerine verdikleri büyük boylu, Türkçe ve Arapça yazılı şeffaf etiketleri arabaların ön arka camlarına yapıştırmalarıyla ve ön göğse gerdirilen orta boylu Türk bayraklarıyla, camlarına da gideceği mecburi yön olan ‘’İstanbul Mekke Medine’’ tabelalarını asmasıyla başlıyordu.Artık o andan itibaren kafilesi belli olan hacı adayları kutsal topraklar için,otobüse bavullarını teslim ederek binlerce uğurlayanlarının eşliğinde dualarla otobüslerde yerlerini alıyordu.Heyecanlar artık dualarla tatlı bir hüzüne dönüyordu,bunu ise şöförlerimizin düğünlerde asker uğurlamalarında eksik etmediği o güzel kornalarını adeta ,orkestra şefi gibi yöneterek büyük konvoylar halinde nameli nameli çalmaları gözlerden dökülen yaşların en hüzünlü anların unutulmaz ayrıntısıydı.

Hacılarımızı taşıyanlar ise Diyanet İşleri Başkanlığının denetiminde olan Has Turizm Haşimoğlu Tüfekçioğlu Doğu Tur Ulusoy gibi,alışılmış ismi çok duyulan şirketlerdi.

Bu otobüslerin güzergahları ise İstanbul Mekke-Medine çıkışlarda 1500 ile 2000 km yolu,Adapazarı,Pamukova yolundan geçerek Bilecik Bozüyük'de Türk Büyüğümüz Atamız Şeyh Edebali'ye duaları ile ilk molalarını verir, sonrasında Akdeniz yolunu takip ederek Afyon Bolvadinde camii'sinde öğle namazlarını eda ettikden sonra,Konya Akşehire Mevlana Hz'lerine doğru yola koyulurlardı,yine bu yol istikametinden geçerek Mevlana hz'lerini ziyaret ettikten sonra,kısa bir Konya turu ile yola koyulan kafileler,Tarsus Ahab-ı Keyif ziyareti ile Mersin Antakya Amik Ovası yolu ile Cilvegözü Hudut kapısından çıkışlarını yaparlardı...

Cilvegözünden çıkış yapan,kafileler güzergahlarını Suriye Halep'te Din Büyüklerimizin türbelerini ziyaret ederek,Humus'a oradan da Şam'a geçerek,Şam merkezinde molalarını verdikten sonra tekrar kafilelerle yollarına koyularak,Şam'ın çıkışından Ürdün'e geçerek,bu yol güzergahı ile Yermük üzerinden Kutsal topraklar olan Medine ve Mekkeye ulaşırlardı.

Bu yol her şöförlerimizin anlattıklarında ‘’gelin damat’’ ilişkisine benzerdi ‘’takım sandığı arızalarda çeyiz sandığımız gibiydi…zorlandığımız her arıza da orada bizi kurtaracak yadigarlarımız vardı bunlar alet edevatlardı tabii,gümleyen sıcaklara dayanamayan lastiklerin yerine yenisinin takılmasını ise altın olarak nitelendirirdik’’ derlerdi.
Hac yolculukları şöförler için ve yolculuk yapanlar için,hatta o konvoyları o korna sesleriyle uğurlayanlar karşılayanlar için bam başka bir güzellikdi,dönüşünde yolculuk öncesinde camlarına yapıştırılan etiketler dahi arabanın camlarından yıllar yılı sökülmezdi.Mercedes-Benz yerel markası O302’ler otobüs dünyasının her yerinde her insanın muhakkak her hikayesin de görev yapmış nereye koyacağımızı bilemediğimiz efsanedir.

Bitmeeeeezzz !...

19/01/2013, 05:36 PM

Yine müthiş bir Türk yaratıcılığı gözümüze çarpıyor, 55 plakalı sarı 302 arka kapısına bir bakın öyle bir işçilik ki dışarıdan bakınca arka kapı havalı gibi gözüküyor muhteşemsiniz ya sizi seviyorum Türk otobüscüsü Big Grin

**besim bayindir** · 19/01/2013, 06:41 PM

Değerli Arkadaşlarım bizim Cantur firmasında çalışan bir 0 302 vardı İzmir li Erdem diye bir arkadaşındı,Erdem her zaman tertemiz beyaz gömlekli,boynunda kalınca bir zincir ve genç yaşına rağmen bembeyaz saçlı yakışıklı bir kardeşimizdi ve direksiyonuda çok iyiydi,arabasının motoru bitik ve yağ deviri sıfır vaziyette Hacca gidip geldi.anlayın 0 302 nin değerini iyi Akşamlar.

**Fatih Kocaoglu** · 19/04/2013, 11:36 PM

Eskişehir Zümrüt Seyahat.

Volvo B12 Mekkede dinlenirken Wink

**Magazinulasim** · 04/02/2014, 10:21 PM

Osman Sezai Üstad'dan sonra,Selahattin Büyükkıdan saygıyla takdim eder. Big Grin

Emeksiz Turizm Eskişehir 1968'ler hac yolculuğu için, hazırlıklar yapılıyor kahramanlar ise Magirus Deutz. Wink