Konu Görünümü | Doğrusal Görünüm

**gökhan diler** · 19/07/2011, 03:15 PM

**V.AKTOPRAK** · 21/07/2011, 05:44 PM

**gökhan diler** · 22/07/2011, 01:51 PM

Sivas yollarinda yesil basli ördek.....

**V.AKTOPRAK** · 25/01/2012, 05:54 PM

**gökhan diler** · 07/02/2012, 03:22 PM

**Osman Sezai** · 14/02/2012, 12:33 PM

BMC 100 X

YIL 1975.....Sanat Enstitüsüne gidiyorum. (Son sınıfta adı E.M.L.Oldu) Kasabamızın Yetkili acentelerinden birine BMC 100 X geldi.Beyaz renkli idi......İlgimi çekti...Bildiğimiz 100 BMC desem değil, 140 BMC desem değil bu biraz farklı...

Okulumuzda sabahtan akşama kadardı.Yani öğlen paydosu vardı....Ben malum artık öğle paydoslarında bu arabayı incelemeye daha açıkcası seyretmeğe gidiyordum..... Yemek falan düşünmüyordum karnımda acıkmıyordu.....

Babam okulumun bitmesine yakın emekli oluyordu...Tek amacım onu razı edip bu arabayı aldırmaktı...Ben bu araçların içinde en çok nedense 100 BMC’yi severim... Zaten buda 100 BMC idi arkasında (x) işareti vardı ama olsun.....Birde rengi beyazdı içimi sıyırıyordu ama oda olsun ne yapalım....

Babama konuyu ufak ufak açtım pek razılığı yoktu....Kendine göre haklı tarafları vardı... Hemde çok haklıydı....O zamanki görüşüm ise babam eften püften sebeplerle almak istemiyor gibi geliyordu bana....Artık babamın gözünün içini gözler oldum....Bir taraftan derslerime çok çalışıyor teşekkürname veya iftar getirmeyi istiyordum.Yeterki babamı razı edeyim....Şimdiki gibi banka kredisi veya acenta özel kredi vs. de yoktu.... Babamın alacağı emekli ikramiyesi ancak başta verilecek peşinata yetiyordu.....

Beyaz renkli 100 X BMC Karşımda duruyor...Koltuklarının üzerindeki naylonlar, fabrikasında yapıştırılan etiketler yep yeni her tarafı pırıl pırıldı....Artık o arabayı gözlüyor ,kendimin gibi hayaller kuruyordum...O araba artık gönlümde benim olmuştu... Herkes öğlenleri yemeğe vs. vakit geçirme için bir yerlere giderken ben bu arabayı görmeğe gidiyordum....Sanki her gittiğimde beni bekliyor gibi geliyordu....

Basamağında toz açmur vs. görsem üzülür,herhalde bakmağa geldiler satılabilr belkide diye çok endişe içinde kalbim küt küt atıyordu....Kafamda hayalimde kasa yaptırıyor,paspas takıyor,cant kapağı,sis lambaları vs. düşünüyorum....

Bir gün babamı ufakta olsa razı eder gibi oldum.Bütün gücümü toplayarak her gün seyrettiğim arabanın acentasından içeri girdim.Fiyatı özellikleri vs.sorup onlarda bir çırpıda anlattıktan sonra ordan çıktım....Aklımda heyecandan anlattıkları hiç bir şey kalmamıştı.... Zaten bana görede çok da fazla bir şey anlatmamışlardı... Kuşlar gibi havada uçuyordum...Akşam babamı dört gözle bekledim.Babamın başka bir şeye morali bazuk olduğundan bahsedemedim. Sonra fırsat bulup bahsettiğimde de babam razı olmadı....

Bizim memleketimiz (Karabük)Ağır sanayi merkezi olduğundan bizde Mack,Vabis,Volvo ve Enter gibi tonajlı kuvvetli araçlar tutulur.Benim aldırmak istediğim araba ise bu işleri görmezdi. Gerçi ben bundan önceleri de Mack ,Vabis ve Volvo gibi bahsettiğim arabalardan da aldırmak istemiştim ama olmamıştı. Ordan biraz tecrübemiz var... Babamda büyük araba da olsa bu işlere girmek istemiyordu....Babamın ilerleyen zamanlarda çok haklı olduğunu gördüm....

Neyse biz işin olumsuz yanlarını düşünmeyip yine 100 X BMC Hayalleri ile yatar kalkar olduk....O zamanlar insan gözü kara düşünüyor.Ben bu arabayla uzaklara açılmayıp şehir içinde çalışmayı düşlüyordum.Bu da zor bir iş idi şehir içi çalışan çok araç vardı ve artık uzun yoldan yıpranıp yorulan arabalarda şehir içi çalışıyordu....Artık işin esas mesele yanı beni de düşündürüyordu....Bu arada dersler imtihanlar falan derken.....Araba satıldı....Yada acente bir şekilde gönderdi herhalde....Çünkü bizim oralarda bir daha görmedim....Bende sevgimle merakımla baş başa kaldım.....

Bundan fazla değil bir iki sene sonra arabalar yok satmağa başladı.....Karaborsa devirleri....Arabalarda sıra var....Uzun süreler beklemek gerekiyor.....Acentalar önlerinde arabalar gözükmüyordu.....

Günler bir çabukta geçtikten sonra ......Bir gün İstanbul’a çalışmağa geldim....O zaman bekarlık otelde kalıyorum....Ha bu gün çıkarız....Ha baharın, ha yaz gelmeden ev buluruz derken bize kalması kolay geldi....Birde arkamıza baktık 5.5 Sene Sirkeci’de Ebussud Caddesinde Otelde kalmışız...Bütün acentaların bulunduğu caddede.....Bizi araba merakı nerelere çekti. Neyse burda maksat hayatımızı anlatmak değil konu 100 X BMC.

İlerleyen zamanlarda yine bizim memlekette ayrı ayrı bölgelerde çalışan 2 Adet 100 X BMC daha gördüm...Sahiplerininde çok memnun olduğunu duydum....

Edindiğim bilgiye göre bunlarda 135 BMC Motoru bulunduğu bilgisi geldi....Fabrika ellerindeki eskiden kalan 135 Motorları değerlendirmek içinde bunları kısıtlı sayıda üretmiş diyenler de vardı.Bunlar ihraç edilmek üzere üretilmiş az miktarda da iç piyasaya verilmiş diyenler de......Bu ellerindeki OM 352 Motoru değerlendirmek için üretilmiş diye önünde”M” Yazılı Bedford’lar içinde denilmişti.....

Aradan yıllar geçtikten sonra BMC İle ilgili konular bahsedilrken 100 X BMC ile ilgili hiç bir bilgiye rastlamadım.Yada ben görmedim.100 BMC ‘den bahsediliyor onun konusu geçmiyordu....Yakın zamanlarda da nostalji işi ile hobi olarak ilgilendiğimden 100 X BMC ‘nin üretimi ve teknik bilgileri olsun ilgimi çekmiş merak eder olmuştum....

2009 Yılı başında İzmir’de bulunan BMC Fabrikasını aradım.Bir aya yakın ara ara aramalarımda ilgili yeri anca bulabildim.İlgili yeri bulduktan sonra da o işle filanca bey ilgileniyor, işte ona da filanca bey bakıyor diye bir sürü isim arasında pin pon topu gibi savuşturdular.En son umudum aradığım bana yardımcı olabilecek kişinin Avrupa’da Fuarda olduğunu bir ay sonra geleceğini bildirdiler.Umudumu ona bağladım. Geldiğinde aradım.Bana 100 X BMC İle ilgili en kısa zamanda döneceğini bildirdiler.... O gün bu gün arayan olmadı....Bu yüzden o araçla ilgili resim ,broşür ve araca ait teknik bilgiden bahsedemiyorum....

Bu da beni üzdü.Buna ben firmanın üretmiş olduğu şimdilerde nostalji olan ve piyasa da çok bilinmeyen ürünü ile ilgili “ilgilenmemesi” derim.Burada kimsenin isminden de bahsetmemeye özen gösterdim...

Beni fabrikaya davet edip “OOO Osman Bey Hoş geldiniz!”denmeyi de asla beklemiyordum... Demek ki nostalji ile uğraşan iki elin parmaklarını geçmeyecek kadar az olan kişiler şimdiye kadar üretilmiş tüm araçları özellikleri, teknik bilgileri ve hatıraları ile yaşatmağa çalışıyorlar....Bu arada her konuda yardımcı olan firmaların varlığından da bahsetmeden geçemeyeceğim.Onlara da ayrıca ilgi ve alakaları için teşekkür ederim....

Bir gençlik anımı sizlerle paylaşmak istedim.

Sevgiyle kalınız....

Osman Sezai