HEP inandigim bir seyi dile getirmek istedim .ressamin nasil önünde bir cisim varda onu ciziyorsa bizim ustalarimizda ayni
aslinda bir örnek var tabiki 49 dan 56 ya kadar hepisi 0 3500 ü örnek alarak yapmis (Avrupada da ayni) tabi yorum ayri bisey .. ön arka calisma ayni .. sonra 0 321ler peydahlanmis bu sefer onu örnek almislar cünki onlarda ayni bir tek ön ve arka camlara bombe vermis . iste örnek yukardaki 322 bu (Emniyet)yüzde doksan bursa yapisi iste savundugum yan sanayi o arabanin camdan altini kesin .. ikinci diregin altina tekerlek takin birazda kasayi üzatin al sana 0 321 tabiki alet yapar el övünür ata sözü devreye giriyor ..
Yan sanayi olmasa cok zor bu 322 bombeli cami yaptirta bildigi icin 321 e benzetmis diyerleri gibi bulamasaydi düz cam yapicakti o samanda 0 3500 lere benziycekti iki örnekte bu sayfada var...58 lerde OPELyarim burun kamyonet sasiler gelmisti burnu bombeli cam gerektirdi tabi ozamanlarda demekki izmirde olmadigindan sactan kalibini cikarip otobüsün üstüne yükleyip agbimle Bursaya gönderdiler orda yaptirip cami getirdiler ama ilginc yani o kalibida geriye getirdiler
hemen konuyu toparlayim,gecen hafta HANOFFER .IAA daydim 23 ünde basladi bu gün son . yine bizim akrabalar oradaydi ellerinde kagit kalem burosür notlar aliyorlar bolbol resim cekiyorlar... bir ellerindede benim gibi mendil .agzimizin suyunu sile sile ziyaret ettik. bir yandanda cocuklar gibi direksiyonlarina binip hayaller kurduk ama gelenleri kendimce taktir ettim cünkü islerini ciddiye aliyorlar demekki kac bin kilometreden gelmisler Basarinin sirri ciddiyet

Volkan arkadaşımızın resmi çok çok güzel bir resim.

Resimimizdeki mola yeri ,özellikle de resimde görülen burunlu otobüslerin çalıştıkları yıllar ,yani 1950 li yılların sonu ve 60 ların ortaları göz önüne alındığında çölde bir vaha gibidir.

Buralarda arabada bulunması mümkün olmayan alet ve edavata ulaşılır,lastikçi,oto elektrikçi ve tamirci bulunur,yağ,antifriz ve hidrolik temin edilir ve otobüs ve insana yönelik ne ihtiyaç varsa karşılanırdı.

Bu mola yerine inen otobüsün özellikle kaptanı meydan savaşı kazanmış kumandanlar gibi karşılanır ve her türlü izzet ve itibara tabi tutulurdu.Zaten buralar daha ziyade de otobüs personeline yani şoför ve muavine hitab ederdi.En kuvvetli ve iyi yemekler ve taze çaylar "Kaptanlara Mahsustur" ibaresi ile ayrılan bölümlerde personele ikram edilirdi.

Bu mola yerleri aslında yolcuya yönelik olarak gözükse de öyle değildi.Genellikle pis tuvaletler,pek de sıhhi olmayan yemek ve çay servisleri,asık suratlı aksi garsonlar buarların değişmezleriydi.Satılmamış bayat yemekler ilginç yeniden değerlendirme yöntemleriyle tazelenir (artan pilavdan yoğurtlu çorba gibi) ve acıkan insanlar mecburiyetten bunları yerlerdi.

Yazın kapı önünde görülen sandalyelerde çay içerken otobüsleri ve yolu seyretmek ,kışın da tesisin ortasına kurulu göbekli kömür sobasının etrafına toplanarak ısıyı stoklamak buraların en büyük eğlencelerindendi.

Bu mola yerine gelindiğinde muavin hemen takozu çıkarıp arka lastiğin önüne koyar ve elindeki çekiçle herbirine tek tek vurarak lastiklerin muayenesini yapardı.Bu muayene sonucunda lastiklerin sağlam çıktığı nadirdir.Mutlaka patlak bir lastik çıkar ve bu mola esnasında onarılırdı.Dolayısıyla araba durduğunda "15 dakika buradayız" türünden yapılan anonslar da geçerliliğini kaybederdi.En az bir ya da işin durumuna göre iki saat beklenilirdi.

Resimde kapıda kuzu gibi yatan 55 galon (yaklaşık 208 litre) kapasiteli variller istasyonun yer altı tankının almadığı yakıtı stoklamak için kullanılırdı.Kapının yanına kadar istif ettiklerine göre içlerinde kolay alev almayan bir yakıt yani motorin var.Bu şekilde gazyağı ve madeni yağlar da stoklanırdı.Bunların motor ya da dişli yağı olma ihtimali yok,çünkü çemberli galvanizli uzun ömürlü variller.Yağlar çembersiz ve çelik saçdan mamul ve genellikle üzerleri amblemli varillerde stoklanırdı.Ayrıca bir mola yeri için o kadar varil yağ da çok fazla olur.

Neticesinde bir nostalji işte.Güzel bir otobüs,güzel ve sevimli bir bina.

Teşekkürler Volkan arkadaşım.

Herkese selamlar...

Burunlu Mercedes Özen Turizm

Burunlu Mercedes Özen Turizm Prusa.
Daha boyasi yipranmamis cil cil duruyor 89 90 larda Almanyaya giderken son kez tarlalarda ter edilmis atil bir cok otobus arasinda kayboldular memleketin yoklugunu varligini tasidilar sirtlarinda cefakar ve fedakar söför adamlari ise anlatmakla bitmezki.Haksizmiyim bilmiyorum bugunun bazi soforlerine bakiyorum bir otobus imalat firmasini dahi pes dedirtmekde kimisi ise hatalari ile pes dedirmekte.

Siz ne dersiniz bilemem