Değerli Arkadaşlarım 75-76 yıllarında Aran firmasında kendi otobüsümüzle çalıştım,Aran o zamanlar Çanakkale İstanbul hattında rakipsizdi ve hep ful gider gelirdik,ayrıca tatlı bir anım da Ankara Edremit Akçay seferlerindeydi çünkü Akçay a iki sefer sıra geldi araba ikisindede sibop kesti yani Aran firması adı altında Akçay a gitmek nasip olmadı ve Aran kapandı diye biliyordum,dün İzmir e giderken önümden aynı format yazıyla Aran yazan 403 geldi,tahminim Denizli ye gidiyordu ve sevindim ayrıca araştırıyorum yeniden firma faaliyete geçtimi diye. Saygılar.

Tozcan kardeş bu bölümü yeni okuyorum,sizin 7nci sayfadaki Babanızın çalışma karnesini gördüm bilgi vereyim dedim,eskiden takoğraflara kağıt konulmazdı ve yollarda polis ler çalışma karnesini kontrol ederler,günde kaç saat direksiyonda kaldığını ve diğer bilgileri ona bakarak bilirlerdi garaj çıkışlrında görevli memurlar karneye çıkış mühürlerini vururlar ve kontrollerde bunlara dikkat edilirdi,daha önceki Nostaljik Şehirlerarası Otobüsler başlığında benimde çalışma karnesiyle ilgili anım vardı eskiden Ağır vasıta Ehliyet alsan bile beş yıl 35 kişilikten büyük otobüs kullanamıyordun,bende otobüsçülüğe başladığımda ağır vasıtayı yeni almışım yolda ve garaj çıkışlarında sorun yaşıyorum,birgün İzmir garajı çıkışında kapıda görevli polis tam kaçak çıkış yapacağım durdurdu ve yanına çağırdı,bende yandık dedim Polis durumu çaktı şimdi bana izin vermez dedim veyanına vardım bana 'çalışma karneni ver dedi ve senin ehliyetin yetersiz olduğunu biliyorum bir iyilik yapayım'dedi ve çıkış mühürünü bastı,hiç unutmam mühürde (kavşaklara yavaş giriniz)diye yazıyordu,Bursada binbir yalanla mühür bastırdım,dönüşte tekrar,İzmir,Denizli derken birdaha sıkıntı yaşamadım Alla o Polisten razı olsun.Saygılar

Bugün iyice Uçalım

Otomarsan 302 Fotoğraf Kaynağı Yusuf Yürüten



   

Alıntı:

Aslında bu resmin de burada olması gerektiğini düşündüğümden yukarıya ekledim.

Bu resimleri bizimle paylaşan Volkan Ablak'a ve Fatih üstadımıza çok teşekkürler ediyoruz.Gerçekten zor bulunabilecek resimler bunlar.

Gazanfer Bilge hakkında burada çok şeyler yazdık,çizdik.Evet,gerçekten Türkiye'de otobüs işletmeciliğinin iyi bir yola girmesinde Gazanfer Bilge'nin büyük katkıları vardır.Zaman zaman Kadıköy İskele meydanında ufak tefek vukuatları olmuş olsa da yine de çok büyük bir insandı.

Gazanfer Bilge işini çok iyi ve devamlı takip eden bir patrondu.Onu günün belirli saatlerinde olmadık yerlerde görebilirdiniz.Bir bakarsınız Harem yazıhanesinde oturur,bir bakarsınız Kadıköy'dedir.Düzce Olimpiyat Restaurant'ta mola için durduğunuzda Gazanfer Bilge'yi bir masada çorba içerken görebilirdiniz.Ankara'da hiç görmedim.Ama bu üç mekanda kendisiyle karşılaşmışlığım vardır.

1973 yılında İstanbul'da yatılı okurken Kadıköy yazıhanesinde oturup sohbet etme imkanı dahi bulmuştuk.Ve hatta o yıllarda 30 TL.olan İstanbul-Ankara bilet ücretini yazıhane katibine talimat vererek bize o seferlik 15 TL.olarak da uygulatmıştı.

Ezeli rakipleri Atan Kardeşler ve Gülhan Turizm'e karşı da Gazanfer Bilge'nin üstünlüğü vardı.Birincisi otobüs kalitesi daha iyiydi.İkinci faktör ise şimdiki otobüslerin sloganı gibi "herşey zamanında" idi.O yıllarda vaktinde hareket eden otobüsü tarih yazmamışken Gazanfer Bilge'nin otobüsleri tam vaktinde Harem'deki baş yazıhaneden hareket ederlerdi.

Otobüslerinin günün popüler markaları olmalarına ayrıca dikkat ederdi.Magirus'lar zamanında en temiz Magirus'lar,O302 zamanında en yeni O302 ler hep bu firmada olurdu.Bir zaman lacivert renkli MAN 575 ler de filoda yer alsalar da zaman içerisinde kaybolup yerlerini yine temiz O302 lere bıraktılar.

Resimdeki O302 de de daha önce değindiğimiz 1968 model otobüslere ait bütün özellikler aynen var.

Çift sıralı cam altı nikelajları,sağa yaslı duran silecekler,O302 yazısı altında "Otomarsan" plaketinin olmayışı,ön kapılar üzerinde damla tipi gabari lambaları,dıştan bagaj kapak menteşeleri,dik gelen ön yolcu camı dikmesi,kapatılmış alın havalandırmaları ,beyaz kemik direksiyon simidi ve koridorsuz iç düzen (koltukların duruş hizasına dikkat ediniz) her fırsatta bahsettiğimiz özellikler.

İşte o yıllarda bu tip ilk el ve oynanmamış otobüslere rastlayabilmek bir zaman sonra imkansız hale geliyordu.Çünkü bu otobüs küçük müdahelelerle aynen son model olabiliyordu.

Zaten de otobüscüler bu yüzden O302 lerle para kazanmıştı.1980 yılında 1968 model bir otobüs 1980 model yeni bir otobüsün tıpkısı değilse bile yolcunun anlayamayacağı şekilde benzeri olabiliyor ve şıkır şıkır çalışmaya devam ediyordu.Buna bir de O302 nin sağlam yapısı,ekonomik motoru ve işletme ve bakım masraflarının azlığı eklenince otobüscüye sadece çalışıp para kazanmak kalıyordu.

Atan Kardeşler için de yazacaklarım var.Ama o da yarına kalsın isterseniz.

Atan Kardeşler için üç silahşörlerin (Gazanfer Bilge,Gülhan ve Atan Kardeşler) en küçüğü desek daha doğru olur sanırım.

İstanbul-Ankara hattı otobüscülük işinde bence en önemli hattır.Geçmişte böyleydi,halen de böyledir.Yolcu yoğunluğu özel günler haricinde hiç azalmaz.

1970 li yıllarda Gazanfer Bilge'nin Kadıköy'den her yarım saatte bir otobüs kaldırdığını söylesem belki çoğunuz buna inanmayabilir de.Tabii bu firmanın yancısı diğer iki firma da yarım saatte olmasa da yine de belli bir sıklıkla seferlerini sürdürürlerdi.

Atan Kardeşler'in elemanları Kadıköy vapur iskelesi çıkışına mevziye yatar ve elinde bavulu olan kim varsa hemen iskele karşısındaki yazıhaneye karga tulumba götürürdü.Çünkü Atan Kardeşlerin yazıhanesi iskeleye çok yakındı.

Bavulu kaptıran zavallı vatandaşın parası alındıktan sonra eline "hemen kalkıyor" diye uyduruktan bir bilet tutuşturulur ve kalkış saati otobüsün dolmasına bağlı olduğundan sessizce beklemesi sağlanırdı.İtiraz edenler de bir şekilde yatıştırılırdı.

Forum içerisine Tempo Matador markalı bir minibüse ait broşürden sayfalar eklemiştim.Hatta düz yolda şanzuman dağıtan bu adi İngiliz motorlu Alman arabası için methiyeler de yazmıştım.



Aynen yukarıya resmini eklediğim bir Matador servis aracı otobüslerin Kadıköy'den hareketleri yasaklandıktan sonra bu tongaya düşürülen yolcuları alırdı.Şayet gidebilirse,ya da bölge trafiğe varabilirse,(buradan sonra zaten kontağı kapatıp boşta Harem'e inerdi) yolcuları Harem'deki tuvaletin yanındaki yazıhaneye indirir ve yeni yolcu getirmek üzere apar topar Kadıköy'e dönerdi.

Bu işler aslında insanları kandırmayla da direkt olarak alakalı olsa da Atan Kardeşler bu tip yolculukların uzmanıydı.

Bütün bunlara rağmen Atan Kardeşlerin de otobüs camiasına katkıları çoktur.Yine de takdire şayan otobüscülerdir.

Resimdeki O321 benim gençliğimde İstanbul-Adapazarı hattının arabalarındandı.Atan Kardeşlerle birlikte bir de İzmit-Gölcük hattında çalışan Varan vardı.O Varan'ın da bütün otobüsleri bu O321 lerdendi.

O yıllarda İstanbul'a Anadolu'dan yeni göçmüş halk arasında esas Varan olarak Gölcük otobüsleri bilinir,normal Varan Turizm'e ambleminden ötürü "Oklu Varan" denirdi.