Konu Görünümü | Doğrusal Görünüm

**Fatih Kocaoglu** · 08/12/2025, 08:22 PM

Türkiye Otobüs Tarihinden Bir Not: Taksim ve Kabataş, 1966

Sirkeci, Laleli ve Aksaray…

Topkapı Otogarı açılmadan önce Türkiye’nin dört bir yanına seyahat edenlerin adeta kapısı olan bu semtler, şehirler arası yolculuğun kalbiydi. Eski kuşakların anlattığı hikâyelerde bu bölgelerin havasını, kalabalığını, yazıhanelerin önünde bekleyen otobüslerin telaşını hâlâ hissederiz.

1960’ların Ekonomik Dalgası ve Otobüsçülüğe Etkisi

1960’ların ortasında Avrupa ekonomisi hızla büyüyor, buna karşın ciddi bir işgücü açığı yaşanıyordu. Almanya, Avusturya ve Fransa başta olmak üzere birçok Avrupa ülkesi Türkiye ile ardı ardına iş gücü anlaşmaları imzaladı. Başlangıçta geçici bir çözüm olarak düşünülen bu anlaşmalar, kısa sürede kalıcı bir göç hareketine ve yeni bir ulaşım düzenine dönüştü.

Bu yoğun hareketlilik, otobüsçülüğün Türkiye’de büyük bir sıçrama yapmasının da kapısını araladı.
İstanbul yalnızca Türkiye'nin şehirler arası kavşağı değil, aynı zamanda Avrupa’ya açılan bir kapı hâline geldi. Firmalar, sefer ağlarını genişletti; yazıhaneler semtlere yayıldı; Taksim ve Kabataş gibi bölgeler beklenmedik biçimde uluslararası yolculukların da temas noktalarına dönüştü.

Avrupa'ya seferler düzenleyen Bosfor Turizm ve MAS Turizm gibi ilk şirketler Kabataş da Dolmabahçe camii ve Dolmabahçe saat kulesini merkez haline getirmişti.

1966’dan itibaren bazı firmalar, Taksim Gümüşsuyu Caddesi üzerindeki yazıhanelerinden yolcu alıp bırakmaya başladı. Bu uygulama sanıldığı gibi kısa sürmedi; tam 43 yıl, 2009’a kadar devam etti. Özellikle 1988'ler de itibaren ikinci köprünün açılmasıyla birlikte trafik yasak saatleri dışında, birçok firma yolcusunu Taksim Gümüşsuyu'ndan topladı; Beşiktaş ve Barbaros Bulvarı üzerinden ikinci köprü istikametinden seferlerine devam etti.

Böylece Taksim ve Kabataş, İstanbul’un şehirler arası ve uluslar arası otobüs hatlarında konum olarak şaşırtıcı ama güçlü bir alternatif durağıydı