(12/11/2010 11:02 PM)M.Ali Sade Yazılan:  Bir kaç ilave daha yapayım.Bu resim 1985-88 arası yıllara ait olmalı.Çünkü park etmiş bir Renault 9 göründüğüne ve ilk Renault 9 da 1985 model olduğuna göre tarih aralığı böyle olmalı.

Fotoğraf 1988 Yılına aittir

İstanbul'a ilk kez 96 yılında gidebildim ancak malesefmi demeliyim yoksa iyikimi demeliyim Topkapı Otogarını görmek kısmet olmadı.Sanırım Esenler ben ilk gittiğimde pek çok eksiğiyle daha yeni hizmete açılmıştı. Bi kaç sefer acaba eskiden izler varmı diye Topkapıyı gezip dolaşsamda pekde eskiye ait bişeyler bulamamıştım. Özellikle alt geçit çalışmalarıda sanırım tüm izleri sildi süpürdü. Tıpkı resimdeki gibi Maratonların V8 lerin sesleriyle inleyen Topkapıyı tüm olumsuzluklarına rağmen bir kere olsun görmek isterdim doğrusu. Otobüs merakımda en çok özlediğim yıllardan biri olan 90 yılına ait bu güzel resimler için teşekkürler üstat

Babam rahmetli olduğunda 1992 yılında yukarıda görünen çıkış kulubesinin önünde epeyce beklemiş,gelen otobüsler hep dolu olduğu için ne zaman sonra gelen çift katlı bir DAF'a mecburen binmiş ve yolda gitmeyen,ya da gidemeyen bu otobüsle 12 saati bulan bir yolculukla Ankara'ya ulaşmıştım.

Bu yolculuğumdan sonra çift katlı otobüsten nefret ettim.Zaten onlarda çabucak piyasadan silinip gittiler.

Resimde kulubeyi görüverince ilk aklıma gelen anı bu oldu.Aslında Topkapı konusunda kitaplar,romanlar değil destanlar yazılır.Öyle kendisine has özellikleri bulunan bir yerdi.

Esenler bu özellikleri taşımıyor,daha ruhsuz.

Arkadaki salaş atelyelerde de teknoloji adına,tamirat adına destanlar yazılmıştır.Bir kaç anım da oradan da var ama vaktim yok.İlerleyen günlerde paylaşırız.

1993 yılında bir 29 ekim tatili: Antalya'dan gıcırgıcır bir o 304 set turizm ile Konya'ya yolculuk daha sonra aynı günün akşamı saat 22:00 de Konya'dan İstanbul'a Özkaymak 215 setra ile İstanbul yolculuğu İstanbul da teyzemin kızının nişanı var ama pazar akşamı dönmemde gerekiyor Topkapı'yı geziyorum kafada Akdeniz girip çift katlıyı soruyorum 21:30 diyorlar erken diye geçiyorum Pamukkale ye soruyorum 21:00 oda erken deyip geçiyorum kamil koç oda saat 21:00 de Varan Ulusoy pahalı yanına yaklaşamıyoruz daha geç çift katlı yok mecbur Akdeniz'e bineceğiz gidip gönülsüzce biletimi alıyorum neyse gideceğimiz yere gidiyoruz nişanın gündüz olduğunu öğrenince biraz burukluğum geçiyor. Akşam olunca Topkapı'ya gidiyoruz peron da pembe bir daf o sırada, Pamukkale çıkıyor orjinal setra ve ben kafamı duvarlara vuruyorum. Arkalardan biryerden müthiş bir ızgara kokusu:hemen bir yarım ekmek kokreç yiyip başlıyoruz İstanbul turuna Taksim Beşiktaş ve Kadıköy'den sonra yola düşüyoruz ama one o kokoreç beni mahvediyor Metin tesislerini zor buluyorum moladan sonra 1 no nun darlığı ayaklarımı eziyor Afyon'u buluyoruz. Sabah Antalya'ya vardığımda dokumuda inip eve kendimi zor atıyorum bu Topkapı'yı son görüşüm oldu hiç iyi anılarla ayrılmadık arkadaştan.

(09/03/2011 04:04 PM)kemal türkmen Yazılan:  Bu garaj ve sonrasına aklım eriyor ama bu doyamadığım mekan hakkında üstadlarımın eşsiz yorumlarını bekliyorum,özellikle salaş tamirhaneler hakkında...

(10/03/2011 12:13 AM)kemal türkmen Yazılan:  


Öyle bir geçer ki zaman,efkarlanmak lazım o zaman......

(10/03/2011 12:41 PM)M.Ali Sade Yazılan:  Babam rahmetli olduğunda 1992 yılında yukarıda görünen çıkış kulubesinin önünde epeyce beklemiş,gelen otobüsler hep dolu olduğu için ne zaman sonra gelen çift katlı bir DAF'a mecburen binmiş ve yolda gitmeyen,ya da gidemeyen bu otobüsle 12 saati bulan bir yolculukla Ankara'ya ulaşmıştım.

Bu yolculuğumdan sonra çift katlı otobüsten nefret ettim.Zaten onlarda çabucak piyasadan silinip gittiler.

Resimde kulubeyi görüverince ilk aklıma gelen anı bu oldu.Aslında Topkapı konusunda kitaplar,romanlar değil destanlar yazılır.Öyle kendisine has özellikleri bulunan bir yerdi.

Esenler bu özellikleri taşımıyor,daha ruhsuz.

Arkadaki salaş atelyelerde de teknoloji adına,tamirat adına destanlar yazılmıştır.Bir kaç anım da oradan da var ama vaktim yok.İlerleyen günlerde paylaşırız.

Topkapı anadolu garajına yakın olan tamirhaneler cümlesi ile başlarsam belki daha iyi anlatabilirim.

Garajın üç yönlü giriş ve çıkış güzergahları vardı,bunların ilk girişi merter yönünden e-5 haliç yönüne girmeden,direkt şimdiki tramway yolu, solda benzinliğin tam karşısında olan girişi,bir diğer girişi ise edirnekapı ve ya vatan caddeisnden gelerek topkapının içerisinden geçerek,alt geçidin bitiminden hemen sonra ilk sağdan,ya da bu yolun geliş istikametinden,yani zeytinburnu bakırköy sahil yolundan abdi ipekçi spor salonunu ve o ihtişamlı esin nakliyatın garajını ve geçtikden sonra,ilk soldan girilirdi.

İlk girişin hemen yanında,garaj camii şerifinin tam arkasında bulunan yanılmıyorsam ata garajı idi,bir ve ya iki adet pansiyon,altında ise lokantalar,aksesuarcı ve pas pas madeni yağ gibi,muhtelif eşyaların satıldığı dükkanlar mevcttu.Hafızam eğer yanıltmıyorsa bir kaç yıkma yağlama dükkanıda bulunurdu.Bu küçük garaj diğerine nazaran pek fazla hareketli olmamakla beraber bugünde olduğu gibi minübüs esanafına ev sahipliği yapmaktaydı.

Bir diğeri ise ulusoy garajı olarka bilinen garajdır.Bu garajın girişi ve çıkışı ise tam manası ile curcunaydı.Çünkü burası otobüs ile alakalı herşeyin kolayca tedarik edildiği alandı.Surlara karşı bakan giriş cephesinde,ikinci el ve ihraç otobüs satışı yapanlar ve yedek parçacılar,içeride ise fotoğrafda 1 numara olarak tanımladığım yerde,sütrak ve konvektanın servisleri,otobüsleirn arka kısmında ise kaporta ve ventilciler,burayı devam edip mecburi olarak sola döndüğünüzde karşınızda saral fren ve adlı ticaret vardı,bu dükkanları hiçboş görmezdim,avrupanın her yerinden gelen yerli yabancı bütün firmaların arabalarının mutlak uğrak yerlerinden biriydi bu tamirhaneler.
Evet Hafızam beni yanıltmadıysa ben bu kadar anlatabildim...
Vesselam

İşte o tamirhanlere yolu düşmüş bir avrupa V8 .

Herkese Selamlar.

Acaba Burası Neresi ?